Amerykański kardiochirurg Richard Walker przyjeżdża, wraz ze swoją żoną Sondrą, na sympozjum medyczne do Paryża. W hotelu okazuje się, że na lotnisku zamieniono jedną z walizek Sondry. Wkrótce pani Walker znika nagle i niespodziewanie, w bardzo tajemniczych okolicznościach. Policja nie jest w stanie nic zrobić. Richard rozpoczyna własne śledztwo, mimo że nie zna ani słowa po francusku.

„Drogówka” to barwna opowieść o współczesnej Warszawie. Subiektywny, pulsujący światłami drogowymi, kierunkowskazami i policyjnym kogutem portret miasta. To film o głupocie kierowców, o absurdalnych przepisach drogowych, o korkach ulicznych, autostradach na papierze i dziurawych jezdniach w rzeczywistości. O tym, że jeśli są ci, którzy biorą, muszą być i ci, którzy dają. Pojawia się refleksja o delikatnej różnicy między łapówką a dowodem wdzięczności.

Wielowątkowa historia uwikłanych w niespodziewany splot wydarzeń uczestników zjazdu lekarzy, który odbywa się w ekskluzywnym hotelu nad morzem. Lawina wydarzeń wciąga po kolei wszystkich bohaterów, a swoista „parada oszustów” wydaje się nie mieć końca. Pod koniec filmu nie ma w hotelu osoby która by nie udawała – lub nie była brana za kogoś innego.

Krótko po rozwodzie nauczycielka Claire Peterson (Jennifer Lopez) wdaje się w romans z nad wyraz dojrzałym nastolatkiem Noah (Ryan Guzman), który właśnie wprowadza się do domu obok. Kiedy uświadamia sobie, że to, co robi jest złe i zrywa romans, jest już za późno. Chłopak nie przyjmuje odmowy. Nakręca się spirala terroru. Socjopatyczny Noah, jak się okazuje, ma za sobą trudną przeszłość.

Pewien człowiek budzi się ze śpiączki w Berlinie i odkrywa, że jego tożsamość została przejęta przez kogoś innego. Nikt, nawet własna żona mu nie wierzy. Z pomocą młodej kobiety usiłuje dowieść kim naprawdę jest.